Vorige week was ik met ongeveer 80 mensen van onze afdeling Transport enkele dagen in Parijs. Niet alleen om te genieten van de schoonheid die deze lichtstad te bieden heeft, maar ook om kennis uit te wisselen en op werkbezoek te gaan. In Parijs is namelijk een vestiging van het Franse bedrijf Navya Group. Dit in 2014 opgerichte bedrijf ontwerpt en bouwt zelfrijdende shuttles en heeft deze inmiddels in 17 landen verkocht. Eén van deze shuttles rijdt bij het Ommelander Ziekenhuis in Scheemda, Groningen.
Met een brede groep specialisten (openbaar vervoer, gedrag, verkeerskunde, verkeersontwerp, fietsbeleid etc.) gingen we naar de Parijse zakenwijk La Defense, waar onder de Grande Arche ook een shuttlebus van Navya actief is. De shuttlebus rijdt voornamelijk over een route waar zich ook voetgangers bevinden. Een grote herkenbare baan geeft aan wat de route van de shuttlebus is. Deze baan is er overigens niet voor het voertuig. Die weet op basis van gps en omgevingsinformatie uitstekend waar hij zich bevindt en waar hij heen moet. De markering dient vooral om het overig verkeer te laten zien dat er ook een zelfrijdend voertuig aan kan komen.
Eén van de belangrijkste vragen die altijd gesteld wordt bij dergelijke experimenten is of het voertuig wel veilig is. Deze shuttlebus kan bijvoorbeeld 20 tot 25 kilometer per uur rijden, maar rijdt slechts 7 kilometer per uur. Gedurende onze rit zien we regelmatig onoplettende voetgangers op de baan. Het voertuig stopt hier keurig voor. Waarschijnlijk lopen deze voetgangers zo gemakkelijk op de baan, omdat het voertuig zo langzaam gaat. Op een reguliere busbaan bij reguliere snelheid zou dit gedrag namelijk veel meer gevaarlijke situaties veroorzaken.
Tijdens ons gesprek met Navya blijkt dat er bij dergelijke projecten vooral hindernissen liggen op het gebied van wetgeving. Die is in elk land anders. In elk land is het een uitdaging om toegang te krijgen op de weg en moet het voertuig zich opnieuw bewijzen.
Waar liggen nu de mogelijkheden in Nederland? We hebben al de genoemde shuttle bij het Ommelander Ziekenhuis. Hier worden passagiers vervoerd vanaf de bushalte tot de ingang van het ziekenhuis. In Rotterdam rijdt al meer dan 10 jaar de Parkshuttle. Een voertuig van 2getthere, geëxploiteerd door Connexxion. Dit voertuig rijdt over eigen infrastructuur, maar kruist op verschillende punten wel het overig verkeer. In Gelderland en Duitsland wordt geëxperimenteerd met WEpods van het bedrijf EasyMile. Verschillende overheden, bedrijven (waaronder Royal HaskoningDHV) en kennisinstellingen als TNO en TU Delft werken hier samen. Dit is begonnen op de universiteitscampus in Wageningen, maar inmiddels zijn de trajecten groter en zelfs grensoverschrijdend.
Kortom, er gebeurt van alles op het gebied van zelfrijdende voertuigen. De woordvoerder van Navya durft zelfs de stelling aan dat over 20 jaar al het openbaar vervoer zelfrijdend is. Dat is een stevige bewering, zeker waar het openbaar vervoer rijdt over complexe infrastructuur. Vooralsnog zullen de voertuigen zich eerst kleinschalig moeten bewijzen en steeds meer onderdeel uit moeten maken van het wegbeeld voordat deze toekomstmuziek dichterbij komt.
Waar zullen we deze ontwikkelingen de komende tijd gaan zien? Rond pretparken of het Dolfinarium? Als ontsluiting van wijken richting een knooppunthalte of een treinstation? Rondom ziekenhuizen om een parkeerterrein of bushalte te bereiken? De tijd zal het leren, maar vanuit Royal HaskoningDHV werken we hier graag aan mee met onze expertise op het gebied van OV, gedrag, fiets, verkeersveiligheid, datasystemen en nog veel meer!
Wilco's Blogs 